Gradonačelnik Stanivuković se, potpuno je jasno, prema gradskoj imovini odnosi kao da je njegovo privatno vlasništvo. S kim je dobar, ustupi mu malo gradskog zemljišta, bez odluke gradske skupština i bez poštivanja zakonskih propisa.

Ušminkani centar Banjaluke, hvalospjevi o „novim dimenzijama grada“ i uporno odbijanje da prizna kako je većina projekata realizovana bez zakonom predviđenih građevinskih dozvola. Tako bi se mogla opisati vladavina Draška Stanivukovića, gradonačelnika Banjaluke, otkako je preuzeo tu funkciju.

Posebna priča su Stanivukovićevi igrokazi oko „odbrane“ parkinga u centru grada, mada je Ustavni sud BiH početkom 2020. godine presudio da zemljište, na kojem je gradska uprava godinama naplaćivala parking, pripada “Autoprevozu”, privatnoj kompaniji koja se bavi drumskim saobraćajem. Stanivuković je u aprilu prošle godine na Staroj autobuskoj stanici, gdje se nalazi sporni parking, organizovao piknik i dijelio sendviče radnicima Gradske uprave, u pokušaju da spriječi sudsko izuzimanje ove lokacije, mada je bilo potpuno jasno jasno da protiv odluke Ustavnog suda odbrane nema. Potom je parking 15. avgusta “branio“ vatrogasnim vozilom, za čijim upravljačem se uslikao, osokoljen podrškom stotinjak uposlenika Gradske uprave.

Sve u svemu, drama oko parkinga je trajala mjesecima, a u tom periodu desili su se poskupljenje cijene parkinga i promjene parking zona. I to mimo odluke Skupštine Grada Banjaluka, koja je jedina nadležna da odlučuje o cijeni komunalnih usluga, u šta spada i parking. Stanivuković je sam donio novi Pravilnik o uslovima, načinu korišćenja, organizaciji, načinu naplate i kontrole parkiranja na javnim parkiralištima na području grada Banjaluka, koji nije objavljen u Službenom glasniku. Pošto nije objavljen, nije se smio ni primjenjivati.

Umjesto druge, prva zona

Stanivuković je time već prekršio zakon po dva osnova. A onda je nastavio da krši zakon, sam donoseći odluku da parking danima bude besplatan. Opet po dva osnova, jer za to nije imao odluku gradske Skupštine niti je svoju odluku objavio u Službenom glasniku. Odlukom o besplatnom parkingu Stanivuković je oštetio gradski budžet grada – ukupno deset hiljada maraka, po danu besplatnog parkinga.

Skupština Banjaluke je u novembru dala saglasnost Stanivukoviću da sa novim vlasnikom parkinga na Staroj autobuskoj stanici potpiše ugovor za parking „zonu 2“, za koju bi grad dobijao 0,20 KM po parking mjestu dnevno. Gradonačelnik se, međutim, predomislio, pa je prilikom sklapanja ugovora odobrio da se za taj parking primjenjuje „zona 1“. Time je privatnoj firmi omogućio da od građana naplaćuje 2 KM po satu, po cjenovniku za prvu zonu, dok ta firma gradu plaća naknadu od 0,20 KM, po cjenovniku za drugu zonu. I opet, sve to bez saglasnosti gradske Skupštine.

Prethodno je Stanivuković imao i niz drugih ideja, da izmijeni regulacioni plan i da umjesto parkinga napravi zelenu površinu, izigravao je heroja, koji je spašavao što se spasiti može, obezbjeđivao navodno “bolje” pregovaračke uslove, a onda molio odbornike da zajedno s njim preuzmu odgovornost za gubitak parkinga, jer je Ustavni sud presudio da parking na Staroj autobuskoj stanici pripada „Autoprevozu“.

„Autoprevoz“ je parking prodao firmi „Bewo Real Estate“, koja je bila u većinskom vlasništvu Vedrana Savića, sina nekadašnjeg direktora Zavoda za izgradnju Banjaluka (ZIBL) Čede Savića. Savićevu kompaniju je u međuvremenu kupila „Aktiva Invest“. Prema portalu Akta.ba, vlasnik i direktor „Aktiva Investa“, firme sa dva usposlenika, je Draženko Gloginjić. Sjedište te kompanije je u ulici Ive Lole Ribara br 4, odnosno na gradskoj „Tržnici“, koja je u vlasništvu firme „MG MIND“ Mladena Milovanovića Kaje.

Čiji je parking kod Tržnice?

Krajem oktobra je kod gradske tržnice počeo da se gradi novi parking, čiji je investitor sama Tržnica. Parking je, u skladu s građevinskom dozvolom, objekat privremenog karaktera.

„Planirano je da u skladu s odlukom Skupštine Grada i ugovora s Gradom, dijelom bude namijenjen za javno parkiranje, a dijelom za potrebe Gradske tržnice”, izjavio je 7. novembra za portal Nemanja Bilanović, investitor izgradnje  „Tržnica“ d.o.o.

Naveo je da parking, u skladu s projektnom dokumentacijom, ima oko stotinu parking mjesta. Predsjednik banjalučke Skupštine Ljubo Ninković tada je prokomentarisao „da ima osjećaj da je gradonačelniku Stanivukoviću možda u cilju da treća strana naplaćuje parking u Banjaluci“.

“Pa evo gradi se parking kod Tržnice, ta zemlja nije vlasništva Grada. Šta mislite ko će profitirati?”, rekao je Ninković.

Cijeli ovaj posao prati niz nelogičnosti. Odbornicima u Skupštini Banjaluke dostavljena je Odluka, prema kojoj će Grad u roku od mjesec dana napraviti Studiju opravdanosti za gradnju parkinga kod gradske tržnice. Logično je bilo da se prvo uradi Studija opravdanosti, potom da se pristupi izmjeni Regulacionog plana, pa tek onda donese odluka o sklapanju javno-privatnog partnerstva sa firmom Mladena Milovanovića Kaje. „Tržnica“ gradi parking, bez izmjene Regulacionog plana na zelenoj površini, za koju je u dva Regulaciona plana (Saobraćajno čvorište kod Kastela i Regulacioni plan dijela centralnog područja Banjaluke) planirano da ostane zelena površina, sa pješačkim stazama i drvoredom. Uz to, Stanivuković je u ime Grada Banjaluka dao dozvolu „Tržnici“ da naplaćuje parking i to prije nego što je urađena Studija opravdanosti. 

Tu nije kraj sage o parkinzima u Banjaluci. Parking kod hotela „Palas“, u najstrožem centru grada, više ne služi za parkiranje građana. Postavljena je tabla – zabranjeno parkiranje, zbog izvođenja građevinskih radova, kao i rampa na ulazu u parking.  Ali, na parkingu su i dalje parkirani automobili, a daljinski od rampe posjeduju konobari restorana hotela „Palas“. Tako je gradonačelnik Stanivuković još jednom, bez saglasnosti gradske Skupštine, gradsku imovinu dao na korištenje privatniku. Privatnik je stavio rampu na javnu, gradsku površinu, koja se katastarski vodi kao ulica!