Brat Gojka Kličkovića, načelnika opštine Krupa na Uni – Mile, istovremeno je medicinska sestra, savjetnik načelnika opštine (svog rođenog brata) i odnedavno – predsjednik Skupštine opštine Krupa na Uni.

Da dobro ste pročitali Gojko Kličković je imenovao rođenog brata za predsjenika skupštine u Krupi na Uni, u opštini u kojoj je načelnik.
Čovjek ima funkcija skoro kao Mirna Savić Banjac. 

Draško Stanivuković, predsjednik PDP, je svojim imenovanjima pretvorio Banjaluku u svoju privatnu prćiju, a sad se preko pohlepne porodice Kličković- parama iz Budžeta grada Banjaluka širi i na Krupu na Uni i ostale opštine u Srpskoj.

Draško Stanivuković je obećao Kličkoviću 170 hiljada maraka naših para, para Banjalučana. Zauzvrat je dobio bezrezervnu podršku Gojka Kličkovića, sada kadra SP Petra Đokića i Darka Banjca za kandidaturu za predsjednika Republike Srpske na izborima 2026. godine.

I drugarsko obećanje od načelnika opštine – Gojka Kličkovića da može da na opštinskoj zemlji uz jedan jedini njegov potpis, sagraditi solarnu elektranu od jedan megavat. Istu takvu je dao svom sinu Marku. Sa sadašnjom cijenom struje, to je godišnja dobit od 300 hiljada evra, odnosno 600 hiljada maraka.
Isti umovi se pronalaze jer isto misle.

Kako u Banjaluci vlada nepotizam, korupcija, isto je i u Krupi na Uni gdje su sve funkcije pokupili članovi porodice Kličković. Jedan je sa par stotina glasova načelnik, drugi je da desetak glasova i predsjednik Skupštine i savjetnik. Tako da u džepove bahate i pohlepne porodice Kličković- od građana Krupe na Uni, mjesečno ide oko 14 hiljada maraka.

I to sve bez solarnih elektrana. I poslova koji se odvijaju sa “ja tebi vojvodo, ti meni serdare” i 170 hiljada maraka od Grada Banjaluka.
A prava pljačka se tek sprema na projektu “Bašta sljezove boje” koja bi trebala da se pravi u rodnom mjestu Branka Ćopića – Hašanima.
Za taj projekat Vlada Srbije je namijenila desetine miliona maraka. 

U znak sjećanja na jednog od najvećih srpskih pisaca. Gojko Kličković se još nije našao sa ministrom kulture u Vladi Srbije Nikolom Selakovićem, jer nije osmislio način kako da uzme deset odsto, tvrde naši izvori.

U političkim krugovima nakon njegovog, sva sreća kratkotrajnog mandata na mjestu predsjednika Vlade Srpske, o Kličkoviću se prepričavala anegdota. Naime, kao premijer je otišao u Kinu i Kinezi su željeli da nam poklone neke autobuse. Kad je prevodiocu na kineski, porijeklom iz Srbije, rekao “IMT”, prevodilac nije razumio šta to znači i povezao sa fabrikom traktora IMT.

Gojko mu je rekao da griješi i da pita Kineze “Imal Mene Tu? (IMT)”.
Zato nismo dobili ništa.
Kako je bilo iza rata, tako i dan danas. Pare se vozaju u gepeku , IMT se koristi u svemu, sada obogaćeno sa ostalim članovima porodice, a Krupa na Uni postaje primjer privatne prćije gdje brat načelnika radi dva posla u javnoj upravi, a sin pravi elektranu na opštinskoj zemlji.

 (nastaviće se)